عشق

تو چنگ ابرای بهار افتادمو در نمیام چشمامو سر زنش نکن از پسشون بر نمیای

پیر شدم تو این قفس یه کم بهم نفس بده رحمو مروتت کجاست جوونیامو پس بده

فکر نمیکردم بزاری زارو زمین گیر بشم فکر نمیکردم یه روز این همه تحقیر بشم

 اون همه که دلم ببرای تو به ابو اتیش زده بود حتی اگه سنگم بوده دلت به رحم اومده بود